Faiz Cebiroğlu
faizce@hotmail.com
Günce 2:
Haziran ayı. Danimarka’nın Odense kenti. Café
Biografen (Sinema Kahvesi)’de, arkadaşlarla birlikte kahve içiyorum. Yanımda,
Dersimli, Azeri ve Kürt arkadaşlar var. Bir hafta sonra, Müzik Kütüphanesi’nde
vereceğim konseri konuşuyoruz. Konserin afişi, ”Dosttan Dosta Ezgiler”, afişi nerede
basalım diye fikir alışverişinde bulunuyoruz.
Dersimli Zeynel,
”Belediye’ye bağlı bir Atölye var. Orada, afişi, bedava basarız.” Dedi.
Anlaştık.
Azeri Hamid, ”Konser
bedava olsun. Katılım da çok olur. Ne dersin Faiz?” Ben de, ”zaten konser
bedeva ve Odense Müzik Kütüphanesi, kendileri organize ediyorlar…” Dedim. Hamid
sevindi. Diğer arkadaşlar da sevindi. ”Kahveleri tazeleyelim”, dedi, Dersimli
Nejati. Kahveler tazelendi ve içerken, viyolinli kız içeriye girdi. Tüm yüzler
ve gözler ona çevrildi. Bugün de geldi dedim ve aynı saatte: 22.30. Her zaman
ki gibi, elinde bir müzik kılıfı var. İçinde bir müzik enstrümanı olsa gerek,
evet, violen ( viyolin’e)’e benziyor.
Ben de dayanamdım,
masasına gittim: ”Merhaba, hergün, elinizde bu esntrüman ile kahveye
geliyorsunuz, müzisyen misiniz?”
”Yok,
dedi!."
"Peki, bu
enstrüman nedir?”
Viyolinli kız:
”Elbiselerime ve duruşuma uygun diye, elimde taşıyorum!...” Dedi.
Ben de: ”Öyle mi?
Gerçekten yakışıyor. Dedim. Güldü.”
Tekrar arkadaşların
masasına gittim.
Dersimli Zeki:
”Konuştuğun bayan arkadaşta mı, konserine katılacak? Birlikte mi konser
vereceksiniz?” Diye, sordu.
”Yok dedim.
Merakımdan, elindeki müzik enstrümanı
sormuştum, bu kadar.”
Kahvem soğumuş…Dersimli
Zeynel, ”bir kahve daha getirelim” dedi.
Ben de, ”şarap olsun.
Kırmızı şarap.”
Kahveler ve şarap
içilirken zaman da geçiyordu. Son
otübüse yetişmek gerekiyor. Kalkalım dedim. Kalktık ve yarın, konser afişini,
Belediyeye bağlı Atölye’de basmak için arkadaşlarla anlaştık.
Kapıdan çıkarken, viyolinli kızın masasına baktım, iki
arkadaşı daha gelmiş: Gin &Tonic içiyorlar. El salladım. O da el salladı…
Son otubüse yetiştim. Aklıma kızın cevabı geldi: ”
Viyolini, elbiselerime ve duruşuma uygun diye, elimde taşıyorum!”
---
(*) Danimarka / Odense kenti. 1987